اين علائم يعني سلول هاي توليد كننده انسولين در پانكراس توسط سيستم ايمني بدن نشانه رفته اند و در حال نابودي هستند. ديابت نوع 1 نوعي بيماري خود ايمني است كه مانع توليد انسولين توسط پانكراس مي شود.

هيچ راهي براي جلوگيري از ابتلا به ديابت نوع 1 وجود ندارد و جدي گرفتن علائم هشداردهنده اين بيماري كه مي توانند تهديد كننده حيات باشند، براي پيشگيري از وخامت آن، بسيار ضروري به نظر مي رسد. هرچند ديابت نوع 1 معمولا در كودكي و نوجواني رخ مي دهد، اما امكان ابتلا بزرگسالان نيز به اين بيماري وجود دارد.

رايج ترين علائم هشداردهنده ابتلا به اين بيماري از اين قرارند:

تكرر ادرار: زماني كه قند خون به 180 ميلي‌ گرم و يا بيشتر برسد به صورت پر ادراري تظاهر مي ‌كند. دفع قند (گلوكز) در ادرار باعث از دست دادن مقدار زيادي آب و املاح مي‌ شود.

افزايش تشنگي: همانطور كه بدن شما در نتيجه افزايش ادرار، دچار كم آبي مي شود، ميل بيشتري به نوشيدن آب و مايعات پيدا مي كنيد. اين روند يك چرخه معيوب ايجاد مي كند به اين معني كه پرنوشي خود منجر به تكرر ادرار خواهد شد. با اين حال از دست دادن آب بدن همراه با علائمي از قبيل سرگيجه، تهوع، سردرد، خستگي و ... است. از دست دادن آب بدن حتي مي تواند منجر به افزايش سطح قند خون شود.

كاهش وزن نامعلوم: ديابت نوع 1 مي تواند يكي از عوامل اصلي كاهش وزن غير منتظره و ناگهاني باشد. سلول هاي گرسنه كه نمي توانند از انرژي قند استفاده كنند، شروع به جستجو براي پيدا كردن مابع جايگزين انرژي خواهند كرد. بدن در اين حالت از چربي و عضلات براي استفاده از انرژي بهره مي برد و اين روند مي تواند منجر به كاهش وزن سريع شود؛ حتي اگر به طور طبيعي غذا بخوريد.

خستگي: احساس خستگي يكي از اصلي ترين علائم ابتلا به ديابت نوع 1 است كه اغلب توسط بيمار ناديده گرفته شده و يا به بي خوابي و يا تحمل استرس ارتباط داده مي شود. اين در حالي است كه تنها پس از درمان با انسولين احساس خستگي رو به بهبود مي رود. خستگي همچنين مي تواند ناشي از كم آبي بدن و يا از دست رفتن ناگهاني وزن باشد.

احساس گرسنگي: احساس گرسنگي نيز بدين دليل رخ مي دهد كه بدن قادر به مصرف تمامي كالري خود نيست و بسياري از آنها بدون استفاده از طريق ادرار از بدن دفع مي شوند.

دردهاي شكمي: درد شكمي يكي از نشانه هاي ابتلا به كتواسيدوز ديابتي است. كتواسيدوز ديابتي در مبتلايان به ديابت نوع 1 شايع تر است و زماني بروز مي كند كه كتون هاي موجود در خون به پايين تر از سطح امن خود مي رسدند. ساير نشانه هاي كتواسيدوز ديابتي عبارتند از درد قفسه سينه، تهوع و استفراغ، تنفس سريع، ضعف، خواب آلودگي و سردرگمي. اين وضعيت مي تواند در عرض 24 ساعت به سطح بحراني برسد و گاه اولين نشانه ابتلا به ديابت نوع 1 است. دريافت انسولين از اصلي ترين درمان هاي اين عارضه است.

تاري ديد: تغييرات غير طبيعي در ميزان قند خون ناشي از ديابت مي تواند بر عدسي داخل چشم اثر بگذارد، به ويژه هنگامي كه ديابت كنترل نشده است. اين حالت مي تواند منجر به تاري ديد گاهگاهي در طول روز، بسته به ميزان قند خون شود. خوشبختانه با كنترل قند خون اين تغييرات چشمي قابل برگشت هستند./