| درباره هيات امناء |
براساس قانون تصویب شده در سال 1350 مبنی بر تشکیل هیات امنای موسسات عالی علمی- دولتی، وزارت علوم و آموزش عالی مکلف شد که برای هر یک از دانشگاههای دولتی و غیر دولتی و مؤسسات آموزش عالی و پژوهشی دولتی، هیات امنایی با ترکیب و وظایف یکسان و طبق مقررات مربوطه تشکیل دهد.
در سال 1353، قانون اصلاح پاره‌ای از مواد قانون هیاتهای امنای موسسات عالی علمی- دولتی در مجالس وقت به تصویب رسید. بر طبق این قانون دانشگاهها موظف شدند که هیات امنای مستقلی تشکیل دهند. هدف از این قانون ایجاد هماهنگی و یکپارچگی بیشتر میان همه دانشگاهها و موسسات آموزش عالی بود.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به استناد لایحه قانونی انحلال هیات های امنای دانشگاهها و موسسات آموزش عالی و پژوهشی اعم از دولتی و غیر دولتی و خصوصی مصوب13/12/1357 وظایف و اختیارات هیاتهای امنای کلیه دانشگاهها و موسسات آموزش عالی منحل و وظایف و اختیارات هیاتهای امنای دانشگاهها و موسسات آموزش عالی طبق همین قانون به هیات 3 نفری جانشین هیات های امنا واگذار شد.
سرانجام شورای عالی انقلاب فرهنگی در جلسات 181 و 183 مورخ 9/12/67 و23/12/67 تصویب نمود که هریک از وزارتخانه‌های فرهنگ و آموزش عالی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برای دانشگاهها و موسسات آموزش عالی و پژوهشی وابسته به خود می‌توانند هیات امنایی با ترکیب ذیل تشکیل دهند:
1) وزیر بهداشت درمان و آموزش پزشکی
2) رئیس دانشگاه
3) 4تا 6 تن از شخصیتهای علمی و فرهنگی و یا اجتماعی محلی و کشوری که نقش مؤثری در توسعه و پیشرفت دانشگاه داشته باشند.
4) رئیس یا نماینده سازمان مدیریت و برنامه ریزی |
| تاریخ به روز رسانی: | 1399/08/21 |
| تعداد بازدید: | 1943 |